OECD( Ekonomik İş birliği ve Kalkınma Örgütü) tarafından üç yılda bir 15 yaş grubundaki öğrencilerin kazanmış olduğu bilgi ve becerileri değerlendiren araştırması PISA ( Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı) 'nın 2015 yılı kapsamındaki üçüncü raporu yayınlandı. Bu kapsamda yapılan ankete göre her üç öğrencimizden biri hayatından memnun değil. Rapordaki verilere göre ülkemiz OECD ülkeleri arasında 6.12 puanla son sırada yer alıyor. Birinci sıradaki Meksika'nın puanı ise 10 üzerinden yapılan değerlendirmede 8.27.
Peki çocuklarımız neden bu kadar mutsuz? Nedeni kendileri mi?, ya da yıllardır tam olarak rayına oturtamadığımız eğitim sistemi mi? yoksa okuyan her çocuğunun profesör olmasını bekleyen veliler mi?... Osmanlı'da bir medrese duvarı. Üstünde ise şöyle bir yazı insanların dikkatini çekiyor: "Burada hiçbir balık uçmaya, hiç bir kuş yüzmeye zorlanmaz." Olayın özü şu: Herkes kendi ilgi ve yeteneklerine göre yetiştirilmelidir. Osmanlı'yı 600 sene ayakta tutan en büyük unsur halkındaki potansiyeldi. İnsan potansiyelini ortaya çıkarmanın en kolay ve en başarılı yolu eğitimdir. Mimar Sinan eserlerini tek başına yapmadı. Emrinde çalışan binlerce işçi vardı. Yani bir eser tek başına ortaya çıkmaz. Kafa gücünün yanında kas gücü de gerekir.
Çocuklarımıza kendi hayallerimizi empoze ederek, onları kendi hayallerimize yönlendirerek, onların hayal dünyalarını yok etmiyor muyuz? Potansiyellerinden fazlasını isteyerek özgüvenlerini kaybetmelerine neden olmuyor muyuz? Her geçen gün üst üste eklenen stres unsurlarını göz önüne alıyor muyuz? TEOG, YGS, LYS, KPSS derken yaşadıklarını idrak edebiliyor muyuz?
Meksika çocukları neden mi mutlu?Bugün yaşadığım bir olayı örnek vermek istiyorum. Çocukken çok isteyip de istediğim kadar oynayamadığım bir oyunu, yakın arkadaşlarımdan biri sayesinde bilgisayarıma yükledim. Sonuç mu? Yarım saat geçmeden sildim; ama onlar ne yapıyor. Dinlenme zamanı dinleniyor, çalışma zamanı çalışıyor. Bizim çocukların zaman geçirecekleri ya da enerjilerini atabilecekleri alanları ya da sosyal aktiviteleri yok. Meksika'da büyük şehirlerin tam göbeğinde büyük yeşil alanlar var. Rahat bir karakter yapısına sahipler. Çocuğum iş bulamadı, evi yok, bizden ayrı ne yapar başka yerde gibi dertleri yok. Son olarak maddiyata verdikleri değer bizdeki gibi hayatlarının merkezinde aşırı büyük bir yer kaplamıyor.
